1. ΔΙΣΚΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ : D'ANGELO BLACK MESSIAH

Δεκατέσσερα χρόνια μετά το Voodoo κι ενώ σχεδόν τον είχαμε ξεχάσει, ο D'Angelo επιστρέφει ακριβώς στην εκπνοή της χρονιάς με ένα άλμπουμ σταθμό. Το Black Messiah έχει τον αέρα των δίσκων που έρχονται, για να γράψουν ιστορία. Ο ήχος των κρουστών παραπέμπει στις Αφρικάνικες μουσικές τελετές, τα πνευστά μεταφέρουν τις αναθυμιάσεις από τα καπνισμένα jazz clubs, τα φωνητικά είναι παραμορφωμένα και συνάμα αιθέρια, τα τραγούδια μοναδικά. Δικαιολογημένα, για τον γράφοντα, αυτός είναι ο δίσκος της χρονιάς. Ένας δίσκος που αξιοποιεί με εξαιρετική δεξιοτεχνία τα διδάγματα του There's a riot goin' on των Sly and the Family Stone και ανοίγει νέους δρόμους καλλιτεχνικής έκφρασης

Tweet it

Δεν συνηθίζω να απευθύνομαι σε ανώνυμους αλλά ας κάνω μιαν εξαίρεση: Και το τονίζω! Απευθύνομαι σε έναν/μια που έφτιαξε ένα προφίλ στο fb μόνο και μόνο για να ανεβάσει αυτήν την "κωμωδία".

Σ' έναν/μία που δεν έχει καμία άλλη ανάρτηση, κανέναν φίλο τίποτα: ένα προφίλ που έγινε μόνο για να ανεβάσει αυτήν την ανακοίνωση. Θα μπορούσα λοιπόν να σε αποκαλώ χέστη που έφτιαξες ένα ψεύτικο προφίλ για να ανεβάσεις την αστήρικτη σαχλαμάρα σου, που βρωμάει εμπάθεια από χιλιόμετρα, αλλά δεν έχεις τα κότσια να το κάνεις με το όνομα σου και να υποστείς τις όποιες συνέπειες. Επειδή είναι πολύ μεγάλο όμως ας σε αποκαλώ Antonie!!

Tweet it

Γράφει η βιβλιοκριτικός Χρυσούλα Βακιρτζή

Από την εποχή των Νιρβάνα, Ξενόπουλου, Στρ. Τσίρκα και τα Λευκά Χαρτιά του Οδ. Ελύτη, βλέπουμε την αγωνία των δημιουργών της Τέχνης να εκφράζεται και μέσω της αρθρογραφίας για μια χώρα, την Ελλάδα μας, η οποία κλυδωνίζεται / λιμνάζει / παραπαίει πάντα στους ρυθμούς του  ύψους ή του Βάθους. Τα άρθρα τούτα, ως επί το πλείστον, σκιαγραφούσαν ή παρέπεμπαν στη σημερινή οικονομική κρίση και πτώση αξιών, κάτι που ήρθε κλιμακωτά, βαθμιαία και δεν ήταν ασφαλώς «κεραυνός εν αιθρία»

Σήμερα η Ελλάδα μοιάζει με την περίφημη διάκριση ανάμεσα στη διαφθορά-διαφορά και τη διαφωρά/διαφθωρά, ένα μόλις «θ» διαφορά που έθεσε ο ακαταπόνητος και πάντοτε εμπνευσμένος Ζακ Ντεριντά.

Tweet it